Зорка снежна белая
на рукаў мой узляцела,
Пакуль нёс яе сюды -
стала кропляю вады.
Што гэта за птушка,
Што сонца баіцца?
Палятала зорка, палятала,
Села на далоньку і растала.
На далоні слёзка-крапялінка.
Гэта не проста зорачка, то -
Зімой пакрылі мы ўсё:
Лес, дарогу, поле і луг,
А як сонца прыпячэ,
Мы раўчуком пацячэм.
Ой, зіма усё пабяліла,
Свет ўвесь коўдрай накрыла.
З неба ўжо ляцяць пушынкі,
Усім вядома - то ...
Мухі белыя ў полі -
Не жывуць яны ў доме.
А як сонца прыпячэ -
З іх вадзіца пацячэ.
Хто на месцы не сядзіць,
А нясецца і ляціць,
Бойка ў танку кружыць,
Нашых дзяцей весяліць?
Вядома, гэта такія пушынкі -
Белыя зімовыя ...
З неба зорачкі ляцяць,
І зямлю хаваюць,
А калі прыйдзе вясна -
Усе яны растануць.
0 коммент.:
Post a Comment