Загадкі-пытанні

Які год цягнецца адзін дзень? (Новы год)

Чаго і з сцяны не вырубіш? (ценю)

Што гарыць без полымя? (сонца)

Што бяжыць без повада? (думка, вада)

Што расце без кораня? (камень)

Што расце без цвету? (папараць)

Што зімою камлём уверх расце? (лядзяш)

Што на свеце най мілейшае? (сон)

Што хутчэй за ўсіх на свеце? (думка)

Што самае мякчэйшае? (рука пад галавою)

Без чаго хлеб не спячэш? (без скарынкі)

Хто з барадою родзіцца? (казёл)

Чаго не абнясеш вакол хаты? (вады ў рэшаце)

Без чаго хаты не пабудуеш? (без стуку)

Казка-загадка "Чыя моркаўка?" ад Расціслава Бензярука

Быў сакавік. Раніцай Вавёрка высунулася з дупла і ўбачыла: на суседняй бярозе нехта павесіў моркаўку. Толькі чамусьці белую. «Гэта Заяц, мусіць, павесіў, - вырашыла Вавёрка. - Ён вельмі моркву любіць».

А тут і Заяц некуды спяшаецца.

- Слухай, шарачок, ці не твая моркаўка на бярозе вісіць?

- Моркаўка?! - здзівіўся Заяц. - Не, не мая. Я гэтак высока залезці не магу.

- І то праўда. Хто ж яе павесіў? - задумалася Вавёрка.

- Можа, Дзяцел? Учора чула, як стукаў па бярозе.

Пайшлі Вавёрка і Заяц да Дзятла.

- Дзядзечка, гэта ты ўчора на бярозе, што ля маёй хаты, моркаўку павесіў? - спыталася Вавёрка.

- Моркаўку? Ды не, ніякай моркаўкі я не вешаў. Учора я там толькі крыху бярозавіку папіў, - адказаў Дзяцел.

- Чыя ж моркаўка? - задумаліся ўсе.

- А можа, яна нічыя, - выказала здагадку Вавёрка.

- Як гэта нічыя? Такога не бывае, - не згадзіўся Заяц. - Яе абавязкова нехта павесіў.

- Можа, нехта павесіў - і забыўся? - сказаў Дзяцел. - Дык ты, шарачок, вазьмі яе сабе на абед...

І вось яны зноў ля той бярозы.

- А моркаўка дзе? - запытаў Дзяцел.

- Вунь там, ля самай вяршаліны, вісела. Праўда, Зайка?

- Праўда.

- Значыць, яе забраў той, хто павесіў, - вырашыў Дзяцел.

- Значыць, забраў, - згадзіўся і Заяц.

- А шкада, - сказала Вавёрка. - Які смачны абед быў бы ў цябе, шарачок!

- Нічога, - адказаў той. - Вясной ежы больш, чым зімою.

Ну, хто першы адгадае, што за моркаўка такая? І ці згадзілася б яна на абед Зайцу?

АДГАДКА ДАЛЕЙ!

Зімовыя загадкі

Без сякеры, без кліна на рацэ мост зрабіў.
(Мароз зрабіў лёд)

Пятрок ля варот цяпло ўвалок, сам не бяжыць, а стаячых не любіць.
(Мароз)

Без рук малюе, без зубоў кусае.
(Мароз)

Ішоў генерал, з усіх шапкі паздымаў, а трое не даліся.
(Мароз, хвоя, елка, ядловец)

Ляцеў птах, на ваду - бах. Вады не скалаціў, на дно патануў.
(Снег)

Ляцелі белыя гусі, крылля русы, ды нельга з іх па пёрушку вырваць.
(Снег)

Ляцяць птушкі без крылаў, а сядаюць без ног.
(Сняжынкі)

 Па калені вады, а не нап'ешся.
(Снег)



Белы, а не цукар, без ног, а ідзе.
(Снег)

Сее, вее, рассявае, зімой сляды замятае.
(Снег)

З неба ўпаў, усю зямлю, як абрусам, заслаў.
(Снег)

Зімой грэе, вясной тлее, улетку памірае, увосень аджывае.
(Снег)

Ляцеў птах, на вароты - бах, прыляцеў каптур, сагнаў адтуль.
(Снег, дождж)

На вадзе родзіцца, а вады баіцца.
(Лёд)

Зімой расце коранем уверх, а вясной памірае. Хто адгадае?
(Лядзяш)

Са страхі морква вісіць, да зямлі не дастане, паху не мае, зімой вырастае.
(Лядзяш)

Удзень шкло разбіта, а нанач устаўлена.
(Лёд у палонцы)

Стаіць дуб у чыстым полі, а на ім дванаццаць голляў, а на голлях, як заўсёды, пяцьдзесят і два гнязды. Па сем яек там ляжыць. Што гэта за дуб стаіць?
(Год, месяцы, тыдні, дні)

Летась кароль ехаў, а сёлета сляды значны.
(Каляды)