Верш-загадка

Крутарогі, надта ўпарты,

Я – хвалы,

Не жартаў варты,

Бо авечак, не праспаўшы,

Я ваджу на пашу, з пашы.

Вёрткі, чуйны, не драпежны,

Горным я бываю, снежным,

А яшчэ я,

Хто не знае,

Птушкай лётаю, спяваю,

І спявак я непадробны –

На бляянне спеў падобны.

А калі ў сталярню ўзяць –

Дошкі я магу стругаць.

Хто такі я,

Гэткі ўвішны?

Кім ні быў бы –

Вам не лішні.

Каб не ўводзіць вас у зман,

Назавуся сам:

Б….