Падказкі-загадкі ад Рыгора Барадуліна

Жывуць і ў лесе,

І ў бары

Звяры,

Яны гаспадары

Імшарынаў, сцяжынаў,

Нораў,

I ў кожнага

Свой спрыт i нораў.

Пра некаторых,

Як загадкі,

І гэтыя

Падказкі-згадкі.

Жыве не ў будцы на двары

Сваяк сабачы,

Аў нары.

Яму ў бары

Свой кожны сук,

Але таіцца звык

(барсук).

Не спачне ні на хвілінку,

І з галінкі на галінку

Пышнахвоста

Скача зорка.

Зорка гэтая

(вавёрка).

Ані лап,

Ані ляп 

Не баіцца голых,

Бо насіць не аслаб

Кажушок з іголак.

Высцілае лісцем ложак

На зіму калючы

(вожык).

І не сляпы, іне глухі

Наняўся шэры ў пастухі.

Так пасвіў статак,

Што ад статку

Не засталося i астатку.

Сачыць за ім

Не хопіць вок,

Бо звалачэ што хоча

(воўк).

Дрыжыць пад кустом

З кароткім хвастом.

I калі бяжыць,

I тады дрыжыць.

Гэты дрыжаец

Завецца

(заяц).

Хітрыцу ведаюць усе,

Што на хвасце

Пажар нясе.

Яна хвастом

Сюды-туды —

І замяце свае сляды.

І калі спіць,

Ёй курка сніцца.

Майстрыца ашукаць

(лісіца).

Спіць іспіць

Усю зіму.

Смокча лапу,

Быццам соску.

Сніцца пасека яму 

І дарога з лесу ў вёску,

Па якой са шкоды ледзь

Ад сабак уцёк

(мядзведзь).