Казка-загадка "Чыя моркаўка?" ад Расціслава Бензярука

Быў сакавік. Раніцай Вавёрка высунулася з дупла і ўбачыла: на суседняй бярозе нехта павесіў моркаўку. Толькі чамусьці белую. «Гэта Заяц, мусіць, павесіў, - вырашыла Вавёрка. - Ён вельмі моркву любіць».

А тут і Заяц некуды спяшаецца.

- Слухай, шарачок, ці не твая моркаўка на бярозе вісіць?

- Моркаўка?! - здзівіўся Заяц. - Не, не мая. Я гэтак высока залезці не магу.

- І то праўда. Хто ж яе павесіў? - задумалася Вавёрка.

- Можа, Дзяцел? Учора чула, як стукаў па бярозе.

Пайшлі Вавёрка і Заяц да Дзятла.

- Дзядзечка, гэта ты ўчора на бярозе, што ля маёй хаты, моркаўку павесіў? - спыталася Вавёрка.

- Моркаўку? Ды не, ніякай моркаўкі я не вешаў. Учора я там толькі крыху бярозавіку папіў, - адказаў Дзяцел.

- Чыя ж моркаўка? - задумаліся ўсе.

- А можа, яна нічыя, - выказала здагадку Вавёрка.

- Як гэта нічыя? Такога не бывае, - не згадзіўся Заяц. - Яе абавязкова нехта павесіў.

- Можа, нехта павесіў - і забыўся? - сказаў Дзяцел. - Дык ты, шарачок, вазьмі яе сабе на абед...

І вось яны зноў ля той бярозы.

- А моркаўка дзе? - запытаў Дзяцел.

- Вунь там, ля самай вяршаліны, вісела. Праўда, Зайка?

- Праўда.

- Значыць, яе забраў той, хто павесіў, - вырашыў Дзяцел.

- Значыць, забраў, - згадзіўся і Заяц.

- А шкада, - сказала Вавёрка. - Які смачны абед быў бы ў цябе, шарачок!

- Нічога, - адказаў той. - Вясной ежы больш, чым зімою.

Ну, хто першы адгадае, што за моркаўка такая? І ці згадзілася б яна на абед Зайцу?

АДГАДКА ДАЛЕЙ!

Лядзяш