Загадкі ад Рыгора Барадуліна

Ён. Яна. Яно. Яны

Дом свой

Кожны хоча мець —

Кот, сабака i мядзведзь.

I малому i старому

Хочацца хутчэй дадому,

Бо жывуць там з даўніны

Ён,

Яна,

Яно,

Яны.

Вісіць яна,

На ёй вісяць,

Ніхто не прапануе: сядзь.

Для вопраткі пацешалка,

Яна завецца

(вешалка).

І гарыць іне згарыць,

Можа пець ігаварыць,

Мае пільны

Позірк-вызар,

Ён завецца

(тэлевізар).

Глядзіць яно

І праз яго

Глядзяць,

Ад куль чакаць каго.

Бяздоннае,

Ды мае дно.

Завецца, як яно?

(Вакно).

Па іх ступаеш ты штодня,

Яны —

Густым лугамрадня.

Па іх  

Ідуць нячутна сны,

Яны завуцца

(дываны).

Калі маўчыць,

Калі бурчыць,

Калі, як той ручай,

Цурчыць.

І дроў не есць,

А хату грэе.

Яна завецца

(батарэя).

Невідзімец на пліце

Сіняй кветкаю цвіце.

Корміць нас

I поіць нас,

Ды не любіць жартаў

(газ).

Звон двухвухі на шнуры,

Падымай —гавары.

Будзіць звон

I кліча звон,

Ён завецца

(тэлефон).

А яно i цёмнай ночы

Пазірае зырка ў вочы.

Асвятляе ўсё жытло

(электрычнае святло).

Ёй адкінь паціху спінку

I адкінься на хвілінку.

У памост чатырохлапа

Упіраецца

(канапа).

На кухні да сцяны прырос

Астрог,

Дзе томіцца мароз. 

Уключаны, як кіпяцільнік,

Астрог завецца

(халадзільнік).

Любіць пыкаць, мыкаць

Песта,

I ўзаб'е смятанку, цеста.

Ды не пыксер

I не мыксер,

Ён, крутун,

Завецца

(міксер).

На падлозе, не ў лазе

На адной стаіць назе.

I не бусел,

I не звер,

I завецца ён

(таршэр).